مسأله 540. عید غدیر یکی از بزرگ‌‌ترین و مهم‌ترین عیدهای مسلمانان است؛ بلکه بر اساس روایات متعدّدی که در این زمینه نقل شده، این عید با فضیلت‌ترین اعیاد می‌باشد؛ در چنین روزی (18 ذی الحجّه سال 10 هجری قمری) پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم) در آخرین روزهای عمر شریف خویش، ‌در حضور جمعیّت زیاد مسلمانان در بازگشت از آخرین حجّ خود، به امر خداوند متعال به‌طور رسمی حضرت علیّ بن ابی‌طالب را به عنوان «خلیفه و جانشین بلافصل» و همین طور «مولا و سرپرست و صاحب اختیار مردم» منصوب فرمودند.[1]

مسأله 541. بزرگداشت عید غدیر در سیرۀ معصومین(علیهم السلام) جایگاه خاصّی داشته و آن بزرگواران تأکید زیادی نسبت به برپایی باشکوه این عید داشته‌اند و سزاوار است مؤمنین، علاوه بر بازگویی و انتقال معارف غدیر و ولایت امیر المؤمنین در این ایّام، ‌در تعظیم و تکریم آن با برگزاری مراسم و رعایت سایر آدابی که برای روز غدیر سفارش شده، اهتمام ورزند.
برخی از آدابی که برای عید غدیر در روایات نقل شده، عبارتند از:
«حمد و شکر خداوند متعال بر نعمت ولایت»، «روزه»، «غسل»، «نماز»، «زیارت امیر المؤمنین »، ‌«دعا و درخواست حاجت»، «ذکر فضائل و مناقب حضرت امیر المؤمنین »، «صلوات فراوان بر محمّد و آل محمّد(صلی الله علیه وآله وسلم)»، «بیزاری از دشمنان اهل بیت(علیهم السلام)»، «تبریک و تهنیت گفتن»، «پوشیدن پاکیزه‌ترین و فاخرترین لباس»، «عطر زدن»، «سرور و شادمانی و تبسّم و لبخند به روی مؤمنین»، ‌«دید و بازدید»، «هدیه دادن»، «برپایی جشن»، «انفاق»، ‌«اطعام»، «افطاری دادن به روزه­داران»، ‌«توسعۀ زندگی بر خانواده و برادران دینی»، «نیکی و احسان»، ‌«انفاق و کمک به نیازمندان»، «برآوردن حوائج مؤمنین».