کتب فتوایی » توضیح المسائل جامع جلد (1) (چاپ 1403)
جستجو در:
مسائل متفرقه حیض ←
→ لکّهبینی در موردی که زن صاحب عادت نیست یا دارای عادت وقتیّهٔ غیر عددیّه بوده، ولی در غیر وقت عادت خون ببیند:
مثالهای لکّهبینی:
مثالهای دیگری از باب نمونه برای احکام فوق در ادامه ذکر میشود:
مثال اوّل: زنی که عادت وقتیّه و عددیّۀ شش روزه از اوّل ماه تا ششم ماه دارد، چنانچه در انتهای مدّت شش روز، خون حیض در ظاهر و باطن قطع شود و زن غسل حیض نماید، سپس در روز نهم ماه، زن یک لکّۀ خون ببیند و قطع شود و بعد از آن در روز یازدهم ماه هم، فقط یک لکّۀ خون مشاهده نماید و قطع شود، لکّۀ خونی که در روز نهم دیده، حیض محسوب میشود، هر چند دارای نشانهٔ استحاضه باشد و لکّۀ خونی که روز یازدهم دیده، استحاضه محسوب میشود، هر چند دارای نشانهٔ حیض باشد، و پاکی بین روز ششم تا نهم، حکم «پاکی بین دو خون» را دارد که زن، بنابر احتیاط واجب در آن کارهایی که بر حائض حرام است را ترک کرده و کارهایی که بر غیر حائض واجب است را انجام میدهد، و امّا زن در پاکی بین روز نهم تا یازدهم، حکم زنان پاک را دارد.
بنابراین، چنین زنی بعد از مشاهدۀ لکّۀ خون در روز نهم و قطع شدن آن، باید غسل حیض نماید و پس از آن پاک محسوب میشود و لکّۀ خون روز یازدهم، استحاضۀ قلیله است که بر طبق احکام آن عمل میکند.[1]
مثال دوّم: زنی که عادت وقتیّه و عددیّۀ شش روزه از اوّل ماه تا ششم ماه دارد، چنانچه در انتهای مدّت شش روز، خون حیض در ظاهر و باطن قطع شود، سپس در روزهای هفتم، هشتم، نهم و یازدهم، هر روز یک لکّۀ خون ببیند و قطع شود، لکّۀ خون روزهای هفتم، هشتم، نهم حیض محسوب میشود، هر چند دارای نشانهٔ استحاضه باشد و لکّۀ خون روز یازدهم استحاضه است، هر چند دارای نشانهٔ حیض باشد، و حکم پاکی بین آنها نیز از مثال اوّل روشن میشود.
مثال سوّم: زنی که عادت وقتیّه و عددیّۀ شش روزه از اوّل ماه تا ششم ماه دارد، چنانچه در انتهای مدّت شش روز، خون حیض در ظاهر و باطن قطع شود، سپس در روزهای هفتم، هشتم، نهم و یازدهم، هر روز یک یا دو ساعت یا نصف روز خون ببیند و قطع شود، خون روزهای هفتم، هشتم و نهم حیض محسوب میشود، هر چند دارای نشانهٔ استحاضه باشد و خون روز یازدهم، استحاضه است، هر چند دارای نشانهٔ حیض باشد، و حکم پاکی بین آنها نیز از مثال اوّل روشن میشود.
مثال چهارم: زنی که دارای عادت وقتیّهٔ غیر عددیّه در اوّل هر ماه قمری است، چنانچه از اوّل ماه تا ششم ماه خون ببیند و در انتهای مدّت شش روز، خون در ظاهر و باطن قطع شود، سپس در روزهای هفتم، هشتم، نهم هر روز یک لکّۀ خون یا یک یا دو ساعت یا نصف روز خون دارای نشانهٔ حیض یا بدون آن ببیند و قطع شود و در روز دهم و یازدهم بهطور مستمرّ خونی به نشانهٔ استحاضه ببیند، خون روزهای اوّل تا ششم ماه و نیز خون روزهای هفتم و هشتم و نهم حیض محسوب میشود و خون روز دهم و یازدهم استحاضه است، و حکم پاکی بین آنها نیز از مثال اول روشن میشود.
مثال پنجم: زنی که دارای عادت وقتیّهٔ غیر عددیّه در اوّل هر ماه قمری است، چنانچه از اوّل ماه تا ششم ماه خون ببیند و در انتهای مدّت شش روز، خون در ظاهر و باطن قطع شود، سپس در روزهای هفتم، هشتم، نهم هر روز یک لکّۀ خون یا یک یا دو ساعت یا نصف روز خون دارای نشانهٔ حیض یا بدون آن ببیند و قطع شود و در روز دهم و یازدهم نیز بهطور مستمرّ خونی به نشانهٔ حیض ببیند، خون روزهای اوّل تا ششم ماه و خون روزهای هفتم و هشتم و نهم و نیز خون مستمرّ روز دهم ماه حیض محسوب میشود و ادامۀ آن، یعنی خون روز یازدهم استحاضه است، و حکم پاکی بین آنها نیز از مثال اوّل روشن میشود.
مثال ششم: زنی که دارای عادت وقتیّهٔ غیر عددیّه در اوّل هر ماه قمری است، چنانچه یک ماه در غیر وقت عادت خویش خون ببیند، به این صورت که از یازدهم ماه تا شانزدهم بهطور مستمرّ خونی با نشانهٔ حیض ببیند و در انتهای روز شانزدهم، خون در ظاهر و باطن قطع شود، سپس در روزهای هفدهم و هجدهم و نوزدهم، هر روز یک لکّۀ خون یا یک ساعت یا دو ساعت یا نصف روز خون ببیند و قطع شود و در روز بیستم و بیست و یکم بهطور مستمرّ مجدّداً خونی با نشانهٔ حیض یا نشانهٔ استحاضه ببیند، خون روزهای یازدهم تا شانزدهم ماه و نیز خونهای منقطع روزهای هفدهم و هجدهم و نوزدهم ماه حیض محسوب میشود و خون روز بیستم و بیست و یکم ماه استحاضه است، و حکم پاکی بین آنها نیز از مثال اوّل روشن میشود.[2]
مسأله 608. اگر زن قبل از ده روز پاک شود و بداند که در باطن خون نیست، باید برای عبادتهای خود غسل حیض کند و آنها را انجام دهد هرچند گمان داشته باشد که قبل از تمام شدن ده روز دوباره خون میبیند؛
امّا چنانچه یقین یا اطمینان داشته باشد قبل از تمام شدن ده روز دوباره خون میبیند، هرچند به شکل لکّهبینی و مشاهدۀ خون زرد کم رنگ (حتّی مثل اینکه بداند یک بار این لکّه را خواهد دید)، همچنان که ذکر شد، در فاصلۀ پاکی بین، بنابر احتیاط واجب، احتیاطاً غسل حیض کند و عبادتهای خود را بهجا آورد و آنچه بر حائض حرام است را ترک نماید.
مثال اوّل: زنی که عادت وقتیّه و عددیّۀ شش روزه از اوّل ماه تا ششم ماه دارد، چنانچه در انتهای مدّت شش روز، خون حیض در ظاهر و باطن قطع شود و زن غسل حیض نماید، سپس در روز نهم ماه، زن یک لکّۀ خون ببیند و قطع شود و بعد از آن در روز یازدهم ماه هم، فقط یک لکّۀ خون مشاهده نماید و قطع شود، لکّۀ خونی که در روز نهم دیده، حیض محسوب میشود، هر چند دارای نشانهٔ استحاضه باشد و لکّۀ خونی که روز یازدهم دیده، استحاضه محسوب میشود، هر چند دارای نشانهٔ حیض باشد، و پاکی بین روز ششم تا نهم، حکم «پاکی بین دو خون» را دارد که زن، بنابر احتیاط واجب در آن کارهایی که بر حائض حرام است را ترک کرده و کارهایی که بر غیر حائض واجب است را انجام میدهد، و امّا زن در پاکی بین روز نهم تا یازدهم، حکم زنان پاک را دارد.
بنابراین، چنین زنی بعد از مشاهدۀ لکّۀ خون در روز نهم و قطع شدن آن، باید غسل حیض نماید و پس از آن پاک محسوب میشود و لکّۀ خون روز یازدهم، استحاضۀ قلیله است که بر طبق احکام آن عمل میکند.[1]
مثال دوّم: زنی که عادت وقتیّه و عددیّۀ شش روزه از اوّل ماه تا ششم ماه دارد، چنانچه در انتهای مدّت شش روز، خون حیض در ظاهر و باطن قطع شود، سپس در روزهای هفتم، هشتم، نهم و یازدهم، هر روز یک لکّۀ خون ببیند و قطع شود، لکّۀ خون روزهای هفتم، هشتم، نهم حیض محسوب میشود، هر چند دارای نشانهٔ استحاضه باشد و لکّۀ خون روز یازدهم استحاضه است، هر چند دارای نشانهٔ حیض باشد، و حکم پاکی بین آنها نیز از مثال اوّل روشن میشود.
مثال سوّم: زنی که عادت وقتیّه و عددیّۀ شش روزه از اوّل ماه تا ششم ماه دارد، چنانچه در انتهای مدّت شش روز، خون حیض در ظاهر و باطن قطع شود، سپس در روزهای هفتم، هشتم، نهم و یازدهم، هر روز یک یا دو ساعت یا نصف روز خون ببیند و قطع شود، خون روزهای هفتم، هشتم و نهم حیض محسوب میشود، هر چند دارای نشانهٔ استحاضه باشد و خون روز یازدهم، استحاضه است، هر چند دارای نشانهٔ حیض باشد، و حکم پاکی بین آنها نیز از مثال اوّل روشن میشود.
مثال چهارم: زنی که دارای عادت وقتیّهٔ غیر عددیّه در اوّل هر ماه قمری است، چنانچه از اوّل ماه تا ششم ماه خون ببیند و در انتهای مدّت شش روز، خون در ظاهر و باطن قطع شود، سپس در روزهای هفتم، هشتم، نهم هر روز یک لکّۀ خون یا یک یا دو ساعت یا نصف روز خون دارای نشانهٔ حیض یا بدون آن ببیند و قطع شود و در روز دهم و یازدهم بهطور مستمرّ خونی به نشانهٔ استحاضه ببیند، خون روزهای اوّل تا ششم ماه و نیز خون روزهای هفتم و هشتم و نهم حیض محسوب میشود و خون روز دهم و یازدهم استحاضه است، و حکم پاکی بین آنها نیز از مثال اول روشن میشود.
مثال پنجم: زنی که دارای عادت وقتیّهٔ غیر عددیّه در اوّل هر ماه قمری است، چنانچه از اوّل ماه تا ششم ماه خون ببیند و در انتهای مدّت شش روز، خون در ظاهر و باطن قطع شود، سپس در روزهای هفتم، هشتم، نهم هر روز یک لکّۀ خون یا یک یا دو ساعت یا نصف روز خون دارای نشانهٔ حیض یا بدون آن ببیند و قطع شود و در روز دهم و یازدهم نیز بهطور مستمرّ خونی به نشانهٔ حیض ببیند، خون روزهای اوّل تا ششم ماه و خون روزهای هفتم و هشتم و نهم و نیز خون مستمرّ روز دهم ماه حیض محسوب میشود و ادامۀ آن، یعنی خون روز یازدهم استحاضه است، و حکم پاکی بین آنها نیز از مثال اوّل روشن میشود.
مثال ششم: زنی که دارای عادت وقتیّهٔ غیر عددیّه در اوّل هر ماه قمری است، چنانچه یک ماه در غیر وقت عادت خویش خون ببیند، به این صورت که از یازدهم ماه تا شانزدهم بهطور مستمرّ خونی با نشانهٔ حیض ببیند و در انتهای روز شانزدهم، خون در ظاهر و باطن قطع شود، سپس در روزهای هفدهم و هجدهم و نوزدهم، هر روز یک لکّۀ خون یا یک ساعت یا دو ساعت یا نصف روز خون ببیند و قطع شود و در روز بیستم و بیست و یکم بهطور مستمرّ مجدّداً خونی با نشانهٔ حیض یا نشانهٔ استحاضه ببیند، خون روزهای یازدهم تا شانزدهم ماه و نیز خونهای منقطع روزهای هفدهم و هجدهم و نوزدهم ماه حیض محسوب میشود و خون روز بیستم و بیست و یکم ماه استحاضه است، و حکم پاکی بین آنها نیز از مثال اوّل روشن میشود.[2]
مسأله 608. اگر زن قبل از ده روز پاک شود و بداند که در باطن خون نیست، باید برای عبادتهای خود غسل حیض کند و آنها را انجام دهد هرچند گمان داشته باشد که قبل از تمام شدن ده روز دوباره خون میبیند؛
امّا چنانچه یقین یا اطمینان داشته باشد قبل از تمام شدن ده روز دوباره خون میبیند، هرچند به شکل لکّهبینی و مشاهدۀ خون زرد کم رنگ (حتّی مثل اینکه بداند یک بار این لکّه را خواهد دید)، همچنان که ذکر شد، در فاصلۀ پاکی بین، بنابر احتیاط واجب، احتیاطاً غسل حیض کند و عبادتهای خود را بهجا آورد و آنچه بر حائض حرام است را ترک نماید.
[1]. چنانچه زن در روز هفتم و هشتم ماه که پاک بوده، روزۀ ماه مبارک رمضان گرفته، احتیاط واجب آن است که آن را قضا نماید و قضای روز نهم که زن در آن خون حیض دیده، واجب است و امّا روزۀ روز دهم و یازدهم ماه صحیح است و چنانچه فرض شود شوهرش او را در روز هفتم، هشتم یا نهم در پاکی بین دو خون، طلاق داده باشد، بنابر احتیاط واجب این طلاق، صحیح محسوب نمیشود و صیغۀ طلاق دوباره خوانده شود؛ امّا اگر او را در روز دهم یا یازدهم طلاق داده، طلاق صحیح است.
[2]. حکم مثالها و فروض دیگر نیز، از آنچه در متن ذکر شده، قابل استفاده است.