اگر زن صاحب عادت نباشد - مانند زن مضطربه - یا دارای عادت وقتیّهٔ غیر عددیّه باشد، ولی در غیر وقت عادتش خون ببیند، چنانچه خون مذکور از سه روز کمتر نباشد و از ده روز بیشتر نشود[1] و پس از آن، قبل از گذشت ده روز از ابتدای رؤیت خون، لکّه‌بینی داشته باشد و معلوم باشد که لکّه­ها خون است، اگر لکّه بینی به صورت مستمرّ که در صدر مسأله در بند (الف) ذکر شده باشد، و قبل از سپری شدن ده روز قطع شود، همهٔ خون مذکور و لکّه­ها حیض محسوب می‌شود، و چنانچه بعد از ده روز قطع شود، احکام مربوط به زنی که بیشتر از ده روز خون دیده، در مورد وی جاری می­شود.[2]
ولی اگر لکّه‌بینی مستمرّ نباشد به توضیحی که در صدر مسأله در بند (ب) ذکر شده، در صورتی که لکّه‌بینی قبل از سپری شدن ده روز قطع شود و دیگر ادامه پیدا نکند، خون اوّلی که مشاهده کرده و همهٔ لکّه­ها و خون­های منقطع پس از آن حیض محسوب می‌شود.
شایان ذکر است پاکی­های واقع شده بین لکّه­ها و خون­ها، حکم «پاکی بین دو خون» را دارد که زن، بنابر احتیاط واجب در آن کارهایی که بر حائض حرام است را ترک کرده و کارهایی که بر غیر حائض واجب است را انجام می‌دهد.
امّا اگر لکّه‌بینی و خون­های منقطع کمتر از سه روز (مانند نیم‌ساعته، یک‌ساعته، نصف روزه، یک روزه) قبل از سپری شدن ده روز و پس از آن تکرار شود، در این فرض:
الف. خونی اوّلی که مشاهده کرده و نیز لکّه­ها و خون­های منقطع قبل از ده روز حیض محسوب می­شود، چه دارای نشانهٔ حیض باشد و چه نباشد.
ب. خون اخیرِ قبل از ده روز، در صورتی که تا بعد از ده روز استمرار یافته و ادامه پیدا کند، چه دارای نشانهٔ حیض باشد و چه دارای نشانهٔ استحاضه، استحاضه است.
البتّه، اگر تبدّل وصف از حیض به استحاضه رخ دهد به اینکه خون یا خون‌های منقطع واقع شده بعد از ایامی که شرعاً حیض محسوب می­شود (خون اوّل)، دارای نشانهٔ­ حیض باشد و خون دارای نشانهٔ­حیض از ده روز تجاوز نکند و ادامهٔ خون، نشانهٔ­ استحاضه داشته و استمرار یافته و از ده روز بگذرد، در این صورت علاوه بر حیض قرار دادن خون اوّل، بخشی از خون یا خون­های منقطع که دارای نشانهٔ­ حیض است نیز حیض محسوب می­شود.
بلکه اگر فرض شود در حکم اخیر، خون لاحق به جهت دارا بودن نشانهٔ حیض و انضمام به ایام حیض، حیض محسوب شود، خون یا خون­های­ قبل از آن - هر چند دارای نشانهٔ استحاضه باشد - حیض به حساب می­آید.
ج. لکّه­ ها و خون­های منقطع بعد از ده روز استحاضه است، هر چند دارای نشانهٔ حیض باشد.
شایان ذکر است حکم پاکی واقع بین لکّه­ها و خون­ها از آنچه قبلاً ذکر شد، روشن می­شود.