مسأله 2123. در زمان غایب بودن امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف)، اگر نماز عید فطر و قربان به جماعت به‌جا آورده شده، احتیاط لازم آن است که بعد از آن، دو خطبه خوانده شود؛

کیفیّت خواندن این دو خطبه، همانند خطبۀ نماز جمعه بوده و لازم است امام جماعت بین دو خطبه اندکی بنشیند و بهتر است در خطبۀ عید فطر، احکام زکات فطره و در خطبۀ عید قربان، احکام قربانی را بگوید. شایان ذکر است، خواندن این دو خطبه قبل از نماز جایز نیست و حضور مأموم در هنگام خطبه‌‌ها واجب نمی‌باشد.

مسأله 2124. در نماز عید هم مانند نمازهای دیگر، مأموم باید غیر از حمد و سوره، سایر ذکر‌های نماز را خودش بخواند.

مسأله 2125. اگر مأموم زمانی برسد که امام تعدادی از تکبیرها را گفته، بعد از آنکه امام به رکوع رفت، باید آنچه از تکبیرها و قنوت­ها را که با امام نگفته، خودش بگوید و به رکوع برسد، و اگر در هر قنوت یک بار «سُبْحانَ اللّه» یا «الحَمْدُ لِله‏» یا مانند آن بگوید کافی است و اگر فرصت نباشد، فقط تکبیرها را بگوید و اگر به آن مقدار هم فرصـت نباشد، کافی اســت از امام متابعــت و پیروی کنــد و به رکوع بـرود.

مسأله 2126. اگر فرد در نماز عید موقعی برسد که امام در رکوع است، می‏تواند نیّت کند و تکبیر اوّل نماز و تکبیر رکوع را بگوید و به رکوع برود.

مسأله 2127. مشروعیّت دو بار خواندن نماز عید فطر یا قربان ثابت نیست. بنابراین، امام جماعتی که نماز عید را به جماعت خوانده، نمی­تواند آن را دوباره به جماعت برای گروه دیگری بخواند.