مسأله 1736. افرادی که خانۀ‌شان همراه آنهاست، مانند صحرانشین­هایی که در بیابان‌ها گردش می‏کنند و هر جا آب و خوراک برای خود و اطرافیان و چهارپایانشان پیدا کنند می‏مانند و بعد از چندی به جای دیگری می‏روند، در این مسافرت­ها باید نماز را تمام بخوانند.

مسأله 1737. اگر صحرانشین مثلاً برای پیدا کردن منزل و چراگاه حیواناتش سفر کند، چنانچه با چادر و اسباب و اثاث باشد که صدق کند خانه‏اش همراهش می‏باشد، نماز را تمام بخواند، وگرنه چنانچه سفر او هشت فرسخ باشد، نماز را شکسته بخواند.

مسأله 1738. اگر صحرانشین مثلاً برای زیارت یا حج یا تجارت و مانند اینها مسافرت کند، چنانچه عنوان خانه به دوش بر وی صدق نکند، باید نماز را شکسته بخواند و اگر صدق کند، نمازش تمام است.