«بِسْمِ اللّهِ‏ الرَّحْمٰنِ الرَّحیٖمِ»: «بِسْمِ اللّهِ»، یعنی «ابتدا می‌کنم به نام خدا، ذاتی که جامع جمیع کمالات است و از هر گونه نقص، منزّه می‌‌باشد و عقل‌ها در آن متحیّرند».

«الرَّحْمٰنِ الرَّحیٖمِ»، یعنی «رحمتش واسع و بی‌پایان است و در دنیا شامل مؤمن و کافر می‌شود و در آخرت مختصّ به مؤمنین است».

«اَلْحَمْدُ لِلهِ رَبِّ الْعالَمیٖنَ»، یعنی «ثناء و حمد مخصوص خداوندی است که پرورش دهندۀ همۀ موجودات است».

«اَلرَّحْمٰنِ الرَّحیٖمِ»، معنای آن گذشت.

«مٰالِکِ یَوْمِ الدّیٖنِ»، یعنی «ذات توانایی که صاحب اختیار روز جزاست».

«إیّٖاکَ نَعْبُدُ وَإیّٖاکَ نَسْتَعیٖنُ»، یعنی «فقط تو را عبادت می‌کنیم و فقط از تو کمک می‌خواهیم».

«اِهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیٖمَ»، یعنی «ما را به راه راست هدایت کن (که آن دین اسلام است)».

«صِراطَ الَّذیٖنَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ»، یعنی «به راه کسانی که به آنان نعمت داده‏ای (که آنان پیغمبران و جانشینان پیغمبران(علیهم السلام) و شهداء و صدّیقین و بندگان صالح و شایسته خداوند متعال هستند)».

«غَیْرِ الْمَغْضُوْبِ عَلَیْهِمْ وَلاَ الضّالّیٖنَ»، یعنی «نه به راه کسانی که بر ایشان غضب کرده‏ای و نه راه آن کسانی که گمراهند».