مسأله 1190. اذان هیجده جمله دارد: «اللّهُ‏ أَکْبَرُ» چهار مرتبه، «أَشْهَدُ أَنْ لا إِلٰهَ إِلّا اللّهُ»، «أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُوْلُ اللّهِ‏»، «حَیَّ عَلَی الصَّلاةِ»، «حَیَّ عَلَی الفَلٰاحِ»، «حَیَّ عَلیٰ خَیْرِ الْعَمَلِ»، «اللّهُ‏ أَکْبَرُ»، «لا إِلٰهَ إِلَّا اللّهُ» هر یک دو مرتبه؛
اقامه هفده جمله دارد، یعنی دو مرتبه «اَللّهُ أَکْبَرُ» از اوّل اذان و یک مرتبه «لا إِلٰهَ إِلَّا اللّهُ» از آخر آن کم می‌شود و بعد از گفتن «حَیَّ عَلیٰ خَیْرِ الْعَمَلِ»، باید دو مرتبه «قَدْ قٰامَتِ الصَّلاةُ» اضافه نمود.

مسأله 1191. عبارت‌های «أَشْهَدُ أَنَّ عَلیّاً وَلیُّ اللّهِ» یا «أَشْهَدُ أَنَّ عَلیّاً أمیٖرُ الْمُؤْمِنیٖنَ» یا «أَشْهَدُ أَنَّ عَلیّاً أمیٖرُ الْمُؤْمِنیٖنَ وَوَلیُّ اللّهِ» یا «أَشْهَدُ أَنَّ عَلیّاً أمیٖرَ الْمُؤْمِنیٖنَ وَلیُّ اللّهِ» جزء اذان و اقامه نیست، هرچند شهادت و گواهی به ولایت و إمارت (امیر المؤمنین بودن) حضرت علیّ بن ابی طالب(علیه السلام) به خودی خود مستحب است و کامل کنندۀ شهادت به رسالت رسول اکرم(صلی الله علیه وأله وسلم)می‌باشد. بنابراین، خوب است بدون قصد جزئیّت، بعد از «أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُوْلُ اللّهِ‏» به نیّت قربت گفته شود.

مسأله 1192. برای فرد مسافر و کسی که عجله دارد، جایز است هر کدام از جمله‌های اذان و اقامه را یک مرتبه بگوید.

مسأله 1193. تکرار «حَیَّ عَلَی الصَّلاةِ»، «حَیَّ عَلَی الفَلاحِ» بیشتر از دو بار در اذان به جهت اجتماع مردم برای نماز و همچنین، تکرار شهادتین اذان یا سایر قسمت‌های اذان بیشتر از تعداد ذکر شده، محلّ اشکال است و احتیاط لازم در ترک آن می‌باشد.