مسأله 966. وقت فضیلت نماز ظهر از هنگام ظهر شرعی آغاز می­شود و تا زمانی که به سایۀ شاخص در هنگام ظهر،[1] به اندازۀ چهار هفتم طول شاخص اضافه شود، ادامه دارد و بهتر (حتّی برای کسی که نماز نافله را می­خواند) آن است که تا زمانی که به سایۀ شاخص در هنگام ظهر، به اندازۀ دو هفتم طول شاخص اضافه می­شود، نماز ظهر را خوانده باشد و آن را از زمان مذکور به تأخیر نیندازد.[2]
وقت فضیلت نماز عصر، از زمانی آغاز می­­شود که به سایۀ شاخص در هنگام ظهر، به اندازۀ دو هفتم طول شاخص اضافه شود و تا موقعی ادامه دارد که به سایۀ شاخص در هنگام ظهر، به اندازۀ شش هفتم طول شاخص اضافه شود و بهتر (حتّی برای کسی که نماز نافله را می­خواند) آن است که تا زمانی که به سایۀ شاخص در هنگام ظهر، به اندازۀ چهار هفتم طول شاخص اضافه می­شود، نماز عصر را خوانده باشد و آن را از زمان مذکور به تأخیر نیندازد.[3]

مسأله 967. توضیحات مسألۀ قبل در مورد وقت فضیلت نماز ظهر و عصر، مربوط به غیر زمان شدّت گرما (قَیْظ) می­باشد؛
امّا در هنگام شدّت گرما، فرد می­تواند خواندن نماز ظهر را به تأخیر بیندازد تا زمانی­که به سایۀ شاخص در هنگام ظهر به اندازۀ خود شاخص اضافه شود، سپس بدون فاصله شدن زمان قابل توجّه نماز ظهر را بخواند و در این صورت، نماز را در وقت فضیلت آن خوانده است.
همین طور، فرد می­تواند خواندن نماز عصر را به تأخیر بیندازد تا زمانی ­که به سایۀ شاخص در هنگام ظهر به اندازۀ دو برابر شاخص اضافه شود، سپس بدون فاصله شدن زمان قابل توجّه نماز عصر را بخواند و در این صورت، نماز عصر را در وقت فضیلت آن انجام داده است.