مسأله 655. اگر زن نداند استحاضۀ او از کدام نوع است، موقعی که می‌خواهد نماز بخواند، بنابر احتیاط واجب لازم است در صورت امکان، خود را بررسی کند؛ مثلاً مقداری پنبه داخل فرج نماید و کمی صبر کند و بیرون آورد و بعد از آن که فهمید استحاضۀ او کدام یک از آن سه قسم است، کارهایی را که برای آن قسم دستور داده شده انجام دهد، ولی اگر بداند تا وقتی که می‌خواهد نماز بخواند استحاضۀ او تغییر نمی‌کند، قبل از فرا رسیدن وقت هم می‌تواند خود را بررسی کند.
شایان ذکر است، این حکم در زمانی است که زن نخواهد به احتیاط رفتار کند، امّا اگر زن می‌تواند مطابق با احتیاط عمل نماید، لازم نیست خود را بررسی نماید؛ مثلاً هر گاه نداند استحاضۀ او قلیله است یا متوسّطه، به گونه‌ای احتیاطاً رفتار می‌کند که هم وظیفۀ استحاضۀ قلیله و هم وظیفۀ استحاضۀ متوسّطه را انجام داده باشد.

مسأله 656. زن مستحاضه، اگر قبل از آنکه خود را بررسی کند مشغول نماز شود، چنانچه هنگام نماز، قصد قربت داشته و به وظیفۀ خود عمل کرده؛ مثلاً استحاضه‌اش قلیله بوده و به وظیفۀ استحاضۀ قلیله عمل نموده، نماز او صحیح است و اگر قصد قربت نداشته یا عمل او مطابق وظیفه‌اش نبوده، مثل ‌آنکه استحاضۀ‌ او کثیره بوده و به وظیفۀ قلیله ‌رفتار کرده، نمازش باطل است.

مسأله 657. زن مستحاضه، اگر نتواند خود را به جهت عذری - مانند نابینایی،[1] تاریکی، بیماری[2] - بررسی نماید، انجام حدّاقل وظایف مستحاضه بر او واجب است؛ مثلاً اگر نمی‌داند استحاضۀ او قلیله است یا متوسّطه، باید کارهای استحاضۀ قلیله را انجام دهد و اگر نمی‌داند استحاضه‌اش متوسّطه است یا کثیره، باید کارهای استحاضه متوسّطه را انجام دهد؛
ولی اگر بداند قبلاً کدام یک از آن سه قسم بوده، باید به وظیفۀ همان قسم رفتار نماید، مثلاً اگر قبلاً متوسّطه بوده و الآن نمی‌داند قلیله شده یا نه، باید به وظیفۀ استحاضۀ متوسّطه عمل کند.