مسأله 497. ششمین شرط خون حیض آن است که مدّت آن بیشتر از ده روز نباشد. بنابراین، خونی که مدّت آن از ده روز می‌گذرد، نمی‌توان همۀ آن را حیض قرار داد و احکام مربوط به تعیین مقدار حیض از این خون، بعداً ذکر می‌گردد.

مسأله 498. روش محاسبۀ «ده روز حیض» یا «دههٔ حیض» که بیشترین مقدار حیض می‌باشد، مشابه محاسبۀ «سه روز حیض» که کمترین مقدار حیض است، می­باشد؛ و مراد از «روز» در «دههٔ حیض» بیست و چهار ساعت نیست، بلکه از اذان صبح (فجر صادق) تا انتهای روز[1] است و زیاده در شب ضرر ندارد؛
بنابراین، زنی که از اذان صبح روز اوّل یا قبل از آن، در شب اوّل خونریزی‌اش آغاز شده است، چنانچه تا اذان صبح روز یازدهم[2] یا بعد از آن ادامه یابد، حکم تجاوز خون از ده روز را دارد که در ضمن مسائل حیض بیان خواهد شد.
امّا اگر خونریزیش تا انتهای روز دهم به پایان ‌برسد یا تا شب یازدهم ادامه پیدا کند، ولی قبل از اذان صبح روز یازدهم قطع شده و زن پاک شود، حکم تجاوز خون از ده روز در مورد آن جاری نمی­شود و خونی که در شب یازدهم دیده نیز، حکم حیض را دارد. [3]

مسأله 499. زنی که پس از اذان صبح روز اوّل خون می‌بیند، در صورتی که ده شبانه روز -معادل دویست و چهل ساعت - خون ببیند، ده روزش به پایان می‌رسد و نقص و کمی روز اوّل در محاسبه از روز یازدهم تکمیل می‌شود و جبران آن از شب یازدهم کافی نیست.