مسأله 494. پنجمین شرط خون حیض آن است که مدّت آن کمتر از سه روز نباشد و اگر مدّت خون حیض مختصری هم از سه روز کمتر باشد، حیض نیست، هرچند نشانه‌های حیض را داشته باشد.
بنابراین، هر گاه زن پس از شروع به خونریزی با استفاده از قرص و آمپول و مانند آن از ادامۀ آن جلوگیری کند و خون در کمتر از سه روز قطع شود، حکم حیض را ندارد.

مسأله 495. مراد از «روز» در این مسأله و سایر مسائل فصل حیض و نفاس، بیست و چهار ساعت نیست، بلکه از اذان صبح (فجر صادق)[1] تا انتهای روز[2] است؛
بنابراین، اگر زن از اذان صبح روز اوّل تا پایان روز سوّم، پشت سر هم خون ببیند، سه روز خون دیدن که کمترین مقدار حیض می‌باشد، محقّق شده و لازم نیست شب اوّل و شب چهارم را هم خون ببیند؛ ولی شب­های وسط یعنی شب دوّم و سوّم تابع روزها می­باشند و باید خون در آنها قطع نشود و اگر علاوه بر آن، در شب اوّل هم خون دیده - هرچند آن را حیض قرار می‌دهد - ولی آن را در محاسبۀ سه روز حیض در نظر نمی‌گیرد. بنابراین، ابتدای محاسبه، اذان صبح روز اوّل است.
امّا زنی که پس از اذان صبح روز اوّل خون می‌بیند، لازم است نقص و کمی روز اوّل را از روز چهارم تکمیل کند؛
مثلاً اگر خون از اذان ظهر روز اوّل شروع شود، برای آنکه بتوان آن را حیض قرار داد، لازم است تا اذان ظهر روز چهارم ادامه پیدا کند و قطع نشود.

مسأله 496. اگر کمتر از سه روز خونی ببیند و پاک شود و بعد، خونی ببیند که حدّاقل سه روز باشد[3] و پاک شود، خون دوّم حیض است به شرط آنکه ده روز از زمان حیض سابقش گذشته باشد و خون اوّل - هرچند در روزهای عادتش باشد - حیض نیست.