مسأله 175. اگر شیء نجسی که ظرف نیست را یک مرتبه با آب کر یا جاری یا باران بشویند که آب به تمام جاهای نجس آن برسد، پاک می‌‌شود و در فرش و لباس و مانند اینها، فشار یا مانند آن (مثل مالیدن یا لگد کردن) لازم نیست.
البتّه فقط در صورتی که بدن یا لباس متنجّس به ادرار باشد، بنابر احتیاط واجب، باید با آب کر و آب باران دو مرتبه شسته شود؛ ولی در آب جاری با یک ‌‌بار شستن پاک می‌‌شود و این حکم اختصاص به لباس و بدن دارد و شامل فرش، موکت، پارچه‌ای که لباس نیست و مانند آن نمی‌شود.

مسأله 176. اگر نجاست بدن را در آب کر یا جاری برطرف کنند، بدن پاک می‌شود؛
مگر آنکه بدن به ادرار نجس شده باشد که در این صورت، بنابر احتیاط واجب، با آب کر به یک مرتبه پاک نمی‌شود؛ ولی بیرون آمدن و دو مرتبه در آب رفتن لازم نیست؛ بلکه اگر در زیر آب به آن محلّ دست بکشند که آب از بدن جدا شود و دو مرتبه آب به بدن برسد کافی است.

مسأله 177. اگر بخواهند غیر ظرف را که به ادرار[1] نجس شده با آب قلیل آب بکشند، چنانچه یک مرتبه آب روی آن بریزند و از آن جدا شود، در صورتی که ادرار در آن شیء نمانده، پاک می‌‌شود؛ مگر در لباس یا بدن که باید دو بار شسته شود تا پاک گردد؛
البتّه در هر حال، برای شستن لباس و فرش و مانند اینها با آب قلیل (بنا بر فتویٰ یا احتیاط واجب)[2] باید آن را فشار دهند تا غسالۀ آن بیرون آید.

مسأله 178. اگر شیئی به ادرار پسر یا دختر شیرخواری که غذاخور نشده، نجس شود، چنانچه یک مرتبه آب - هرچند کم - روی آن بریزند که به تمام قسمت‌های نجس آن برسد و نجاست، داخل آب از بین رفته حساب شود، پاک می‌‌شود،[3] ولی احتیاط مستحب آن است که یک مرتبۀ دیگر هم آب روی آن بریزند؛
شایان ذکر است، در لباس و فرش و مانند اینها، فشار دادن لازم نیست و در این حکم، میان تغذیۀ نوزاد با شیر مادر یا شیر خشک یا شیر گاو، فرقی نمی­باشد.

مسأله 179. اگر شیئی که ظرف نیست، به غیر ادرار نجس شود (مانند خون، مدفوع و منی) چنانچه با برطرف کردن نجاست، یک مرتبه آب قلیل روی آن بریزند و از آن جدا شود، پاک می‌گردد؛
البتّه لباس و مانند آن را (بنا بر فتویٰ یا احتیاط)، باید فشار دهند تا غسالۀ آن بیرون آید.