کتب فتوایی » توضیح المسائل جامع جلد (1) (چاپ 1403)
جستجو در:
تطهیر اشیای غیر ظرف ←
→ کیفیّت و احکام تطهیر اشیاء
تطهیر ظرفها
مسأله 165. داخل ظرف نجس را با آب قلیل و همین طور بنابر احتیاط واجب با آب کر و جاری و باران، باید سه مرتبه شست.
مسأله 166. داخل ظرفی که به شراب نجس شده با هر آبی، باید سه بار شسته شود و احتیاط مستحب است آن را هفت بار بشویند.
مسأله 167. ظرفی را که سگ لیسیده یا از آن، آب یا شیء روان دیگری خورده، باید اوّل داخل آن را با خاک پاک، خاکمالی کرد، سپس خاک آن را برطرف نموده و بعد، دو مرتبه با آب قلیل یا کر یا جاری شست؛
همین طور اگر نیمخوردۀ ظرفی را که سگ از آن، آب (یا چیز روان دیگری) خورده، در ظرف دیگر بریزند، آن ظرف نیز در کیفیّت تطهیر، حکم ظرفی را دارد که سگ از آن، آب یا چیز روان دیگری خورده است.
شایان ذکر است، در این موارد باید ابتدا خاکمالی، سپس شستن انجام گردد و اگر به عکس عمل شود، ظرف پاک نمیگردد.
مسأله 168. اگر آب دهان سگ در ظرف بریزد، یا عرق یا ادرار یا سایر فضولات سگ به داخل آن اصابت کند، بنابر احتیاط لازم، باید آن را خاکمالی کرد و بعد سه مرتبه با آب شست. همین طور، اگر جای دیگری از بدن سگ مثل دست یا پای سگ با تری سرایت کننده به داخل ظرف برسد، بنابر احتیاط لازم، باید آن را خاکمالی کرد و بعد، سه مرتبه با آب شست.
امّا غیر ظرف مانند دست انسان که سگ لیسیده، حکم ظرف را ندارد و خاک مال کردن آن لازم نیست.
مسأله 169. اگر دهانۀ ظرفی که سگ دهن زده تنگ باشد، باید خاک در آن ریخته و به شدّت حرکت دهند تا خاک به همۀ آن ظرف برسد، سپس به ترتیبی که ذکر شد، بشویند.
مسأله 170. داخل ظرفی را که خوک لیسیده یا از آن، چیز روان خورده یا اینکه در آن موش صحرایی مرده باشد، با آب قلیل یا کر یا جاری باید هفت مرتبه شست و خاکمالی لازم ندارد.
مسأله 171. کوزه یا ظرف دیگری که از گِل نجس ساخته شده یا آب نجس در آن فرو رفته است، اگر در آب کر یا جاری گذاشته شود، به هرجای آن که آب برسد، پاک میشود و اگر بخواهند باطن آن هم پاک شود، باید به قدری در آب کر یا جاری بماند که آب به تمام آن فرو رود و اگر ظرف، رطوبتی داشته باشد که از رسیدن آب به باطن آن مانع باشد، باید خشکش نمایند و بعداً در آب کر یا جاری بگذارند.
مسأله 172. ظرف نجس را با آب قلیل، به دو روش میتوان آب کشید:
الف. ظرف را سه مرتبه از آب، پر و خالی کنند؛ ب. سه مرتبه قدری آب در آن بریزند و در هر دفعه آب را طوری در آن بگردانند که به جاهای نجس آن برسد، سپس آب را بیرون بریزند.
مسأله 173. اگر ظرف بزرگی مثل پاتیل و خمره نجس شود، چنانچه سه مرتبه آن را از آب پر و خالی کنند، پاک میشود؛
همین طور، اگر سه مرتبه از بالا آب در آن بریزند، طوری که تمام اطراف آن را بگیرد و در هر دفعه آبی که ته آن جمع میشود، بیرون آورند، پاک میگردد و احتیاط مستحب آن است که در مرتبۀ دوّم و سوّم، ظرفی را که با آن آبها را بیرون میآوردند، آب بکشند.
مسأله 174. تنور، حوض آب و مانند آن، حکم ظرف را ندارند. بنابراین، با یک مرتبه شستن پاک میشوند و اگر تنور یا حوض آب سوراخ و مجرایی ندارد که آب از آنجا خارج شود و آب در کف آن جمع میشود در صورتی که بخواهند آن را با آب قلیل تطهیر کنند، برای پاک شدن آنجا باید آب جمع شده را با پارچه یا ابر یا ظرف و مانند آن بیرون آورند.
تطهیر اشیای غیر ظرف ←
→ کیفیّت و احکام تطهیر اشیاء
مسأله 166. داخل ظرفی که به شراب نجس شده با هر آبی، باید سه بار شسته شود و احتیاط مستحب است آن را هفت بار بشویند.
مسأله 167. ظرفی را که سگ لیسیده یا از آن، آب یا شیء روان دیگری خورده، باید اوّل داخل آن را با خاک پاک، خاکمالی کرد، سپس خاک آن را برطرف نموده و بعد، دو مرتبه با آب قلیل یا کر یا جاری شست؛
همین طور اگر نیمخوردۀ ظرفی را که سگ از آن، آب (یا چیز روان دیگری) خورده، در ظرف دیگر بریزند، آن ظرف نیز در کیفیّت تطهیر، حکم ظرفی را دارد که سگ از آن، آب یا چیز روان دیگری خورده است.
شایان ذکر است، در این موارد باید ابتدا خاکمالی، سپس شستن انجام گردد و اگر به عکس عمل شود، ظرف پاک نمیگردد.
مسأله 168. اگر آب دهان سگ در ظرف بریزد، یا عرق یا ادرار یا سایر فضولات سگ به داخل آن اصابت کند، بنابر احتیاط لازم، باید آن را خاکمالی کرد و بعد سه مرتبه با آب شست. همین طور، اگر جای دیگری از بدن سگ مثل دست یا پای سگ با تری سرایت کننده به داخل ظرف برسد، بنابر احتیاط لازم، باید آن را خاکمالی کرد و بعد، سه مرتبه با آب شست.
امّا غیر ظرف مانند دست انسان که سگ لیسیده، حکم ظرف را ندارد و خاک مال کردن آن لازم نیست.
مسأله 169. اگر دهانۀ ظرفی که سگ دهن زده تنگ باشد، باید خاک در آن ریخته و به شدّت حرکت دهند تا خاک به همۀ آن ظرف برسد، سپس به ترتیبی که ذکر شد، بشویند.
مسأله 170. داخل ظرفی را که خوک لیسیده یا از آن، چیز روان خورده یا اینکه در آن موش صحرایی مرده باشد، با آب قلیل یا کر یا جاری باید هفت مرتبه شست و خاکمالی لازم ندارد.
مسأله 171. کوزه یا ظرف دیگری که از گِل نجس ساخته شده یا آب نجس در آن فرو رفته است، اگر در آب کر یا جاری گذاشته شود، به هرجای آن که آب برسد، پاک میشود و اگر بخواهند باطن آن هم پاک شود، باید به قدری در آب کر یا جاری بماند که آب به تمام آن فرو رود و اگر ظرف، رطوبتی داشته باشد که از رسیدن آب به باطن آن مانع باشد، باید خشکش نمایند و بعداً در آب کر یا جاری بگذارند.
مسأله 172. ظرف نجس را با آب قلیل، به دو روش میتوان آب کشید:
الف. ظرف را سه مرتبه از آب، پر و خالی کنند؛ ب. سه مرتبه قدری آب در آن بریزند و در هر دفعه آب را طوری در آن بگردانند که به جاهای نجس آن برسد، سپس آب را بیرون بریزند.
مسأله 173. اگر ظرف بزرگی مثل پاتیل و خمره نجس شود، چنانچه سه مرتبه آن را از آب پر و خالی کنند، پاک میشود؛
همین طور، اگر سه مرتبه از بالا آب در آن بریزند، طوری که تمام اطراف آن را بگیرد و در هر دفعه آبی که ته آن جمع میشود، بیرون آورند، پاک میگردد و احتیاط مستحب آن است که در مرتبۀ دوّم و سوّم، ظرفی را که با آن آبها را بیرون میآوردند، آب بکشند.
مسأله 174. تنور، حوض آب و مانند آن، حکم ظرف را ندارند. بنابراین، با یک مرتبه شستن پاک میشوند و اگر تنور یا حوض آب سوراخ و مجرایی ندارد که آب از آنجا خارج شود و آب در کف آن جمع میشود در صورتی که بخواهند آن را با آب قلیل تطهیر کنند، برای پاک شدن آنجا باید آب جمع شده را با پارچه یا ابر یا ظرف و مانند آن بیرون آورند.